Krótki zarys działalności ADS w Polsce
Po zatwierdzeniu Apostolstwa Dobrej Śmierci w 1908 roku przez papieża Piusa X, O. Dyrektor Rondet już w tym samym roku rozesłał do różnych krajów informacje o Stowarzyszeniu, w tym także do Polski. W niektórych rodzinach na Śląsku i w Małopolsce można spotkać osoby w starszym wieku, które były wpisane do Stowarzyszenia Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci i posiadają dyplomiki przynależności z modlitwami i informacjami o celach tego Apostolstwa.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w roku 1918, wielu zelatorów Apostolstwa działało na terenie całego kraju. Do wybitnych i gorliwych zelatorów z czasów przedwojennych należy zaliczyć: regionalnego dyrektora o. Kapucyna Ignacego Zomżyca oraz pana Alojzego Balcera z Bydgoszczy.
Okres wojny i czasy rządów komunistycznych...
Wojna i komunizm spowodowały w Polsce, że wszystkie stowarzyszenia religijne, a więc i Stowarzyszenie Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci, zostały zniesione i przestały działać. W roku 1981 - w październiku - jako pierwszy z Misjonarzy Świętej Rodziny wpisał się do Apostolstwa ks. Jan Czekała. Parę tygodni po tym wpisie, ks. Czekała wraz z kolęgą przeżyli tragiczny wypadek w pobliżu Obornik Wlkp. Ich samochód został całkowicie zniszczony, ale obydwaj kapłani wyszli z tego wypadku bez szwanku. To wydarzenie zarówno ks. Czekała jak i wspólnota Misjonarzy Świętej Rodziny w Bąblinie uznała za cudowne ocalenie dzięki opiece Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci. Po zapoznaniu się z celami i obowiązkami Stowarzyszenia wielu księży, braci zakonnych i nowicjuszy z Polskiej Prowincji Misjonarzy Świętej Rodziny skierowało list do centrali we Francji z prośbą o wpis do Stowarzyszenia Matki Boskiej Patronki Dobrej Śmierci. Było to w styczniu 1982 roku. Wśród tych osób był ks. Piotr Żelichowski MSF. Następną listę z nazwiskami prawie 50 osób wysłano już w marcu tego roku. O. Dyrektor Stowarzyszenia we Francji, widząc zainteresowanie Apostolstwem Dobrej Śmierci, w liście do ks. Piotra Żelichowskiego skierował prośbę, aby został on zelatorem Apostolstwa na terenie Polski. Było to 22 marca 1982 roku.
I tak się zaczęło...
Co jakiś czas wysyłano listy do Francji z prośbą o wpis do Stowarzyszenia. W roku 1982 wpisało się ogółem 600 osób. W następnych latach chętnych do wpisu było coraz więcej. W roku 1986, gdy liczba wpisujących się sięgała kilku tysięcy, ks. Żelichowski MSF po uzyskaniu zgody Ks. Prowincjała Pawła Świtały MSF, skierował prośbę do O. Dyrektora we Francji o wyrażenie zgody na utworzenie Filii Apostolstwa Dobrej Śmierci w Polsce, przy sanktuarium Matki Bożej w Górce Klasztornej. Po konsultacji ze swoimi współbraćmi i przełożonym swego zakonu Najświętszej Maryi Panny w Tinchebray, Ojciec Dyrektor Yves Douguet wyraził zgodę na utworzenie Filii Stowarzyszenia w Górce Klasztornej i jednocześnie powierzył Księżom Misjonarzom Świętej Rodziny opiekę nad Apostolstwem Dobrej Śmierci na terenie Polski. Po uzyskaniu zgody Ojca Dyrektora na utworzenie Filii Stowarzyszenia, skierowano prośbę do Ks. Kardynała Józefa Glempa Prymasa Polski, o wydanie dekretu zezwalającego na utworzenie Filii w Górce Klasztornej i na działalność Apostolstwa. Taki dekret został wydany dnia 30 maja 1987 roku. Od tej chwili Apostolstwo Dobrej Śmierci zaczęło oficjalnie działać na terenie archidiecezji gnieźnieńskiej, a potem w całej Polsce.
Pierwszy dyrektor Filii Stowarzyszenia w Polsce
Dyrektorem Filii Stowarzyszenia w Polsce został mianowany w Górce Klasztornej, przez Ks. Prowincjała Pawła Świtałę MSF - kustosz Sanktuarium w Górce Klasztornej ks. Antoni Zimny MSF. Pełnił on tę funkcję od 30 maja 1987 r. do 1 września 1989 r. Na skutek poważnej choroby przełożeni wyznaczyli na jego miejsce ks. Piotra Żelichowskiego MSF, który pełnił tę funkcję do 1 lipca 1996 r. Ks. Antoni Zimny MSF zapoczątkował coroczne rekolekcje dla zelatorów w Górce Klasztornej (które odbywają się zawsze w maju i wrześniu) oraz organizował spotkania opłatkowe dla zelatorów w niektórych parafiach (Górka Klasztorna, Otwock-Świder, Żernica i inne). Udało mu się też wydać dyplomiki z modlitwami dla członków Apostolstwa Dobrej Śmierci oraz specjalne świadectwa dla zelatorów.
Popularność ADS
W ostatnich latach zainteresowanie naszym Apostolstwem systematycznie wzrasta, a w szczególności po ukazaniu się w prasie katolickiej informacji o Stowarzyszeniu oraz po wystąpieniach ks. Piotra Żelichowskiego MSF w Radiu Maryja w Toruniu. W roku 1993 Ks. Prowincjał Misjonarzy Świętej Rodziny Andrzej Rabij, skierował pismo do wszystkich Biskupów Ordynariuszy w Polsce z prośbą o zezwolenie na działalność Apostolstwa Dobrej Śmierci na terenie ich diecezji. Dzięki życzliwości Biskupów i Księży Proboszczów, zelatorzy Apostolstwa mogą bez trudności działać w swoich parafiach. Warto tu zaznaczyć, że zelatorzy Apostolstwa Dobrej Śmierci nie ograniczają się tylko do wpisu nowych członków, ale zamawiają Msze św. w intencji członków Stowarzyszenia, a także angażują się w różne akcje apostolskie na terenie swej parafii, np. odwiedzają chorych, organizują pielgrzymki do Sanktuariów Maryjnych w Polsce czy zagranicą. W ostatnich latach grupy Apostolstwa Dobrej Śmierci brały udział w uroczystościach diecezjalnych czy ogólnopolskich, np. w Skoczowie podczas wizyty Ojca św. czy też w Fatimie, gdy z Polski przywieziono figurę Matki Bożej Fatimskiej.
ADS liczy obecnie ponad 400 tys. członków oraz 1100 zelatorów
Obecnie, gdy funkcję dyrektora pełni ks. Antoni Żebrowski MSF, Apostolstwo Dobrej Śmierci liczy na terenie Polski ponad 400 tys. członków oraz 1100 zelatorów. Grupy ADS-u swoją obecnością i modlitwą ogarnęły już wiele miast Polski. Nowe wspólnoty powstają w Europie i Ameryce, gdyż zwraca się ono nie tylko do osób określonego wieku czy pewnej klasy społecznej. Jest ono przecież przeznaczone dla wszystkich, którym przyjdzie kiedyś stanąć u Progu Domu Ojca... Błogosławieni, którzy umierają w Panu i przy śmierci których obecna jest Maryja - Patronka Dobrej Śmierci.
(opracował ks. Piotr Żelichowski MSF)